Sır namustur diye öğretildi bize. Başkalarına ait ne sırlar bizde gizlidir de dışarı vurmayız. Saklarız dipsiz, uçsuz bucaksız zihnimizde. Laf taşımak gibi gelir sırrı açığa vurmak. Kırık bir testiye su doldurunca su sızdırırsa bir daha o testiye su koymazlar. Güvenilir adam olmaktan çıktı mı bir daha asla o insana güvenmezler.
Sırda dipsiz kuyu gibi olmalı insan. Atılan şeyin sesi bile gelmemeli. Kim sırrını ifşa eden birine tekrar güvenebilir ki? Halk arasında bir söz vardır: "Sırrını söyleme dostuna. Dostunun da dostu vardır; o da söyler dostuna" Aynen öyledir de. Bozuk kasaya para, kırık testiye su konmayacağı gibi ağzı gevşek insana da sır verilmez.
***
Yavuz Sultan Selim, birçok Osmanlı Padişahı gibi, devletin selameti için sefer hazırlıklarını gizli tutarmış. Bir keresinde,vezirlerinden biri ısrarla seferin yapılacağı ülkeyi sorunca, Yavuz ona: "Sen sır saklamasını bilir misin?" diye sormuş. Vezir, Yavuz’dan cevap alacağı ümidiyle: "Evet Hünkârım, bilirim" dediğinde, Sultan Yavuz cevabı yapıştırmış: "Ben de bilirim."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder