Kimlik bunalımı ne kötü şey!
Kendini bilemiyorsun. Etrafındakileri bilemiyorsun. Doğru – yanlış bilemiyorsun. Sana doğru gelen başkalarına yanlış gelir. Başkalarına doğru gelen sana yanlış gelir. Belirli bir kişi olamıyorsun hayatta. Sürekli başkalarının beğenmelerini istediğin kimliklerle dolaşıyorsun. Taktığın maskeler sebebiyle gerçek yüzünü sen bile unutuyorsun. Maske taktığın yere bakıyorsun, bir de son haline… Nereden nereye!
İyi mi olacaksın kötü mü? Yine bir bunalım. Burada başkalarının beğenmesi ve iyiliği değil kendi iyiliğin giriyor işin içine. Daha doğrusu bencillik… Kırılma noktası budur. İkiyüzlü insanların bile dürüst olduğu anlar vardır: Çıkar çatışmasının muhtemel olduğu anlar. İster tek yüz isterse çok yüzlü olsun, insanlar böyle durumlarda gerçek yüzlerini gösterirler. En doğal ve en vahşi halleri ile karşınıza dikilirler. Tanıyamazsınız. Maskelerin ardındaki canavarı gördüğünüzde artık o kişi tanıdığınız insan olmaktan çıkmıştır. Hayal kırıklığı yaşarsınız. İlk başlarda biraz zorluk çekersiniz duruma alışmaya. Ama sonraları alışırsınız yavaş yavaş. Zira insanoğlu böyledir. Hepimiz böyleyiz. Maskelerimiz vardır. Gerçek yüzlerimizi sadece ALLAH ve biz biliyoruzdur. “Herkes aynı mı?” diye soracaksınız. Hayır. Kiminin tek tük maskesi vardır; kimi ise düzinelerce maskeye sahiptir. Dediğim gibi: Gerçeği görmek isteyen çıkar çatışması yaratacak bir durum oluştursun ve izlesin kıymet verdiklerini. Görsün onların içindeki vahşiliği…
ALLAH bizleri çok maskeli insanlardan korusun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder