"İyi olmak kolaydır, zor olan adil olmaktır" mı acaba?

"İyi olmak kolaydır, zor olan adil olmaktır" demiş Victor Hugo. Gerçekten öyle midir acaba? 

Bence değil. Adil olmanın kıstasları vardır. Kurallara ve kanunlara dayanır. Beyin fonksiyonları düzgün çalışan biri gayet rahat bir şekilde adaletli davranabilir. Eğer ortada bir adaletsizlik varsa çıkar da var demektir. Bu değişmez. Peki adaletsiz olan kişinin iyi olmadığını söyleyebilir miyiz? Evet. İyi olan insan aynı zamanda zaten adaletli olan insandır. Adalet iyiliğin, iyi olmanın bir gereğidir. Bahanelere sığınıp adaletsizliğe kılıf uydurmak korkakların ve acizlerin işidir. Çünkü yaptıkları adaletsizliğe olan cesaretlerini sonuçlarına katlanmak için bulamazlar. 

İyilik kalpten, ruhtan gelen bir olgudur. Kalbini ve ruhunu temiz tutan insan kötülüklerden uzak olur. Kötülüklerden uzak olan insan ise otomatikman "iyi birey" haline gelir. İyi bir bireyden de adaletsizlik beklenemez. 

Bir kıssa:

Havanın çok soğuk olduğu bir günde kalp gözü açılmış salihlerden biri evinden dışarıyı seyrediyormuş. O esnada geçen yoğurtçunun sesini duymuş. Bu durum birkaç kez tekrarlanınca hanımına: "Kap getir de yoğurt alayım!" demiş. Hanımı: "Yoğurt var, ihtiyacımız yok" diye cevap vermiş. Temiz kalpli adam: "Bizim ihtiyacımız yok ama yoğurtçunun ihtiyacı var ki bu soğukta sokaktan defalarca geçti" demiş.