Süleyman Aleyhisselâm yanında bir kişi ile oturmakta imiş. Sonra yanlarına başka bir kimse gelerek o zata öyle hiddetli bakmış ki, adam korkudan ne yapacağını bilememiş. Hiddetle bakan kişi gittikten sonra adam Süleyman Aleyhisselâma o gelenin kim olduğunu sormuş. Hazreti Süleyman onun Azrail olduğunu ve kendisinin canını almaya geldiğini söylemiş. Adamın korkusu daha da artmış:
— Ya Süleyman! En kısa zamanda beni Çin diyarına yetiştir ki, onun elinden kurtulayım. Ondan çok korkuyorum, demiş.
Süleyman Aleyhisselâm, hemen rüzgâra emir vermiş. Adamı bir anda Çin’e yetiştirmiş. Biraz sonra Azrail Aleyhisselâm tekrar Süleyman Aleyhisselâmın yanına uğradığında, Süleyman Aleyhisselâm:
— Ya Azrail, neden o adama ters ters baktın. Senin bakışından adam çok korktu, demiş.
Azrail Aleyhisselâm da:
— Cenabı ALLAH bana onun ruhunu Çin’de almamı emir buyurmuştu. Fakat ben onu hâlâ burada sizin yanınızda görünce, neden öleceği yere gitmedi diye kızdım. Fakat kısa zamanda Çin’e gelmiş, ben de şimdi onun ruhunu Çin’de aldım da geliyorum, demiş.
— Ya Süleyman! En kısa zamanda beni Çin diyarına yetiştir ki, onun elinden kurtulayım. Ondan çok korkuyorum, demiş.
Süleyman Aleyhisselâm, hemen rüzgâra emir vermiş. Adamı bir anda Çin’e yetiştirmiş. Biraz sonra Azrail Aleyhisselâm tekrar Süleyman Aleyhisselâmın yanına uğradığında, Süleyman Aleyhisselâm:
— Ya Azrail, neden o adama ters ters baktın. Senin bakışından adam çok korktu, demiş.
Azrail Aleyhisselâm da:
— Cenabı ALLAH bana onun ruhunu Çin’de almamı emir buyurmuştu. Fakat ben onu hâlâ burada sizin yanınızda görünce, neden öleceği yere gitmedi diye kızdım. Fakat kısa zamanda Çin’e gelmiş, ben de şimdi onun ruhunu Çin’de aldım da geliyorum, demiş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder