Bir aslan bakıcısı, yavruyken alıp büyüttüğü aslanı çok severmiş ve ona kendi çocuğu gibi bakarmış.
Bir gün aslana et verirken aslan koluna bir pençe atmış. Adam şaşkın, korkmuş ve üzgün bir şekilde hastaneye gitmiş. Bir süre tedavi gören bakıcı çok sevip büyüttüğü aslanın bu davranışını unutamamış ve depresyona girmiş. Gel zaman git zaman yaşadığı sıkıntılardan kurtulamayınca bir psikologa görünmeye karar vermiş. Psikolog ona, depresyondan kurtulması için, her şeyi geride bırakarak aslanı affetmesi gerektiğini söylemiş. Psikologun telkinleriyle aslanı affeden bakıcı, kısa süre sonra ruhen de iyileşmiş ve tekrar işine dönmüş.
Aslanla arası düzelen ve tekrar eski günlerine dönen bakıcı mutluymuş. O talihsiz olay sanki hiç yaşanmamış gibiymiş. Ancak ne var ki yine bir gün yemek verirken aslanın saldırısına uğramış. Bu saldırı karşısında yıkılan bakıcının kalbinde vücudundaki yaralardan daha derin bir yara açılmış. Hayal kırıklığı ile karışık üzüntülü bir hal almış yaşamı. Bir süre sonra vücudundaki yaralar iyileşmiş, fakat kalbindeki yara bir türlü geçmemiş. Dayanamamış yine psikologa gitmiş. Derdini anlatmış. "Ben onu affetmiştim, neden bunu bana tekrar yaptı ki?" diye sormuş.
Psikolog ise ona hayatı boyunca unutamayacağı şöyle bir tavsiyede bulunmuş:
"Affet, ama unutma!"
Bir gün aslana et verirken aslan koluna bir pençe atmış. Adam şaşkın, korkmuş ve üzgün bir şekilde hastaneye gitmiş. Bir süre tedavi gören bakıcı çok sevip büyüttüğü aslanın bu davranışını unutamamış ve depresyona girmiş. Gel zaman git zaman yaşadığı sıkıntılardan kurtulamayınca bir psikologa görünmeye karar vermiş. Psikolog ona, depresyondan kurtulması için, her şeyi geride bırakarak aslanı affetmesi gerektiğini söylemiş. Psikologun telkinleriyle aslanı affeden bakıcı, kısa süre sonra ruhen de iyileşmiş ve tekrar işine dönmüş.
Aslanla arası düzelen ve tekrar eski günlerine dönen bakıcı mutluymuş. O talihsiz olay sanki hiç yaşanmamış gibiymiş. Ancak ne var ki yine bir gün yemek verirken aslanın saldırısına uğramış. Bu saldırı karşısında yıkılan bakıcının kalbinde vücudundaki yaralardan daha derin bir yara açılmış. Hayal kırıklığı ile karışık üzüntülü bir hal almış yaşamı. Bir süre sonra vücudundaki yaralar iyileşmiş, fakat kalbindeki yara bir türlü geçmemiş. Dayanamamış yine psikologa gitmiş. Derdini anlatmış. "Ben onu affetmiştim, neden bunu bana tekrar yaptı ki?" diye sormuş.
Psikolog ise ona hayatı boyunca unutamayacağı şöyle bir tavsiyede bulunmuş:
"Affet, ama unutma!"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder